Στην έξω μεριά της Τήνου | ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ | Protagon

*Και να μην θέλατε να επισκεφθείτε την Τήνο, μετά από αυτό το "ανάγνωσμα" είναι αναπόφευκτο.
Κάπως έτσι θα έπρεπε να διαφημίζετε η χώρα μας και με αυτά θα έπρπεπε να ασχολούμαστε για να ανεβάσουμε την ποιότητα των υπηρεσιών μας.
Με πυλώνες τον πολιτισμό και τον τουρισμό/φιλοξενεία, η χώρα μας δεν έχει ανάγκη κανέναν.
 ------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Με το που δένει το καράβι στην Τήνο ο Αίολος σε παίρνει από το χέρι και αναλαμβάνει αυτοπροσώπως την ξενάγηση σου. Αυτός ο αέρας, που άλλοτε σε χαϊδεύει κι άλλοτε σου μαστιγώνει το κορμί, ανακατώνει τα μαλλιά σου, πίνει τον καφέ και καπνίζει το τσιγάρο σου, γεμίζει με μποφόρ το μυαλό και ανταριάζει την ψυχή σου, σε νανουρίζει χτυπώντας ρυθμικά πόρτες και παράθυρα κι ενίοτε σηκώνει τραπέζια και καρέκλες για χορό, είναι ο αδιαφιλονίκητος κυβερνήτης αυτού του τόπου. Στην αρχή τον
βρίζεις και τον βλασφημάς, γρήγορα όμως παραδίνεσαι κι αφήνεσαι στην άγια λειτουργία του. Το καθάρισμα της σκέψης από τα περιττά.
Στην έξω μεριά της Τήνου η ζωή κυλάει φυσικά. Σαν αναπνοή. Στον Πύργο ξεκινάς για ελληνικό καφέ, κουβεντούλες και γαλακτομπούρεκο στον Πλάτανο της πλατείας. Στις φυλλωσιές του κρύβονται μυστικά γενεών. Χάνεσαι όμως κάπου στα στενά σοκάκια του. Ακολουθείς τα παιδιά με τον μαντρακά και το καλέμι στο χέρι, που τρέχουν να χαράξουν τα αρχικά τους στις πλάκες. Κάθε πλάκα και μια ιστορία. Περπατάς πάνω σε σκαλίσματα, ημερομηνίες, αρχικά και ονόματα κι αν κάνεις να σηκώσεις το βλέμμα υπέρθυρα, πορτοσιές, ανάγλυφα και βρύσες σου θυμίζουν πως η τέχνη σε τούτο τον τόπο είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη ζωή. Επισκέπτεσαι το μουσείο μαρμάρου και αναρωτιέσαι αν η καλλιτεχνική παράδοση των εξωμεριτών οφείλεται στην αφθονία μαρμάρου στην περιοχή. Την απάντηση θα την ψηλαφήσεις μέσα στα εργαστήρια και τις εκθέσεις μαρμαρογλυπτικής, που διατηρούν οι καλλιτέχνες της έξω μεριάς. Θα πιάσεις κουβέντα μαζί τους, θα προσπαθήσεις να τους καταλάβεις, αλλά πάντα κάτι θα σου διαφεύγει. Η περιήγηση σου θα κλείσει με την επίσκεψη στο σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά. Εκεί όπου χώρεσε και οραματίστηκε μία μεγαλοφυΐα. Η αιώνια πάλη του ανθρώπου με την ύλη και το πνεύμα. Η ακροβασία ανάμεσα στο εδώ και το «πέρα». Ανάμεσα στη λογική και την τρέλα.
Κατηφορίζεις προς το επίνειο του Πύργου, τον Πάνορμο. Ένας όρμος, μία αγκαλιά κι ένα νησί –«Πλανήτης»- να προστατεύει και ταυτόχρονα να οδηγεί στην ανοιχτή θάλασσα. Ακολουθείς το μονοπάτι αριστερά της παραλίας του οικισμού και φτάνεις στην «Άγια θάλασσα». Στα γαλήνια νερά του κόλπου ξεβράστηκε η εικόνα του Αι Νικόλα, που στέριωσε το ξωκκλήσι του στον αριστερό της βράχο. Μπαίνεις για να ανάψεις το καντήλι Του. Τα βράδια φωτίζει ως τον Πάνορμο. Αυτή η μυρωδιά - λιβάνι, κλεισούρα κι ασβέστης- σου φέρνει μνήμες απροσδιορίστων εποχών. Αφήνεις κερί σβηστό. Φεύγοντας χτυπάς την καμπάνα για να ευχαριστήσεις που σε αξίωσε και φέτος. Το μονοπάτι σε βγάζει στην πιο μαγευτική παραλία του νησιού. Το «Καβαλουρκό». Ο «Πλανήτης» με τον πέτρινο φάρο του υψώνεται μπροστά σου. Βουτάς στην «οδό Νηρηίδων», σε καλωσορίζει ένα χαλί χαλιώτες, ξαπλώνεις στα βράχια δίπλα στον «Αίολο»- έτσι όπως τον σκάλισαν οι μαθητές της σχολής καλών τεχνών- και ανοίγεις. Πετάς στο αφρισμένο Αιγαίο ό,τι σε κούρασε και σε βάρυνε. Τα βάρη του χειμώνα. Τα λάθη, τους φόβους και τα πάθη σου. Αφήνεις την αλμύρα να κάψει τις πληγές. Το βλέμμα σου χάνεται στα βράχια. Απότομα και ταυτόχρονα γλυκά σαν φυσικά γλυπτά. Σαν μορφές που σου μιλάνε. Ο ήλιος του μεσημεριού απόλυτος. Κάνει τα πάντα διάφανα, απέραντα και διαμπερή. Όπως είναι το καλοκαίρι. Όπως έπρεπε να είναι η ζωή.
Τα βράδια στον Πάνορμο ξενυχτάς περιμένοντας να βρέξει αστέρια. Ο χορός των Περσίδων ξεκινά. Ο ουρανός φωτίζεται από μικρά βεγγαλικά, που σκάνε σαν φωτοβολίδες στην ψυχή σου λίγο πριν βουτήξουν στο Αιγαίο. Προτού σε βρει το ξημέρωμα, προσπαθείς να χωρέσεις τις ευχές σου ανάμεσα στον Βέγα, τον Ντενέμπ και τον Αλτάιρ. Να ενώσεις τα ουράνια με τα επίγεια. Το τρίγωνο του καλοκαιριού με το καντήλι του Αϊ Νικόλα, την κάφτρα του τσιγάρου σου και τον φάρο απέναντι.
Στην έξω μεριά της Τήνου | ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ | Protagon